کد مطلب:90269 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:247

فاء (برابر است با پس) در كلمه ی «المتقون» برای گرفتن نتیجه، از جمله ی پیشین می باشد.

المتقون، جمع المتقی و افتعال، از وقایه به معنای خود نگهداری است و متقین یعنی خودنگهداران.

ضمیر «فیها» به دنیا بازمی گردد. هم، ضمیر جمع مذكر و مرجع آن متقون می باشد و بنابر احتمالی، برای تاكید و حصر خبر در مبتداست.

اهل: خاندان، مردم، باشنده، مقیم، ساكن، زن، سزاوار، شایسته، نجیب، اصیل، امت هر پیغمبر اهل موسی، اهل عیسی، فامیل و قوم خویش، ج: اهالی. فضائل، جمع فضیلت: پایه بلند در فضل، صفت نیكو، مزیت، برتری، رجحان و فزونی.

فضائل اصلی عبارتند از: شجاعت، عفت، عدالت و حكمت.

یعنی متقین در دنیا، به صفات نیكو و پایه های بلند فضل، از دیگر انسانها مزیت یافته، سزاوارند كه فضائل اصلی، مانند: شجاعت، عفت، عدالت و حكمت را به خود اختصاص دهند، تا در این راستا به نشر فضائل همت گماشته و مدینه ی فاضله ی انسانی را تشكیل دهند، زیرا این گروه، با بهره گرفتن از خلقت و تقسیم معیشت و مواضع تعیین شده در دنیا، با امداد غیبی كه شایستگی آن را دارند، مسیر خود را از اهل دنیا جدا نموده، حركات، سكنات و حالات آنان به گونه ای است كه از تقرب به خدا و اعراض از زخارف دنیا، حكایت دارد و این تقرب با امداد غیبی از یكسو و تلاش بی وقفه و خستگی ناپذیر، از سوی دیگر، بازنایستاده، برای رسیدن به مكارم اخلاق و محامد اوصاف كه اهداف عالیه ی انسانی است، تا سر حد امكان، پیش رفته اند و راه بسی طولانی را، یك شبه، طی نموده و ارزشهای اصیل آدمیت را كسب نموده اند.

[صفحه 75]

صفحه 75.